Ik vind het moeilijk om ergens naartoe te gaan waar ik niemand ken. Omdat ik mijn emoties niet echt onder controle had, was ik bang hoe ik op bepaalde dingen zou reageren. Doordat ik Kim al een paar keer had gesproken via Instagram en gezien had bij het Berrefonds was de drempel wat lager. Ook de foto’s van de vorige editie hebben me overtuigd. Vooral dat het verdriet er gewoon mocht zijn en dat iedereen die daar was je begreep vond ik een meerwaarde van deze zon-dag. Contact met lotgenoten is zo belangrijk en kan zo’n deugd doen, het schept een speciale band. Ik heb nog steeds contact met de andere dames die aanwezig waren en dat voelt heel fijn!

De zon-dag was voor mij de start om in verbinding te komen met andere mama’s die ook hun geliefde kindje verloren. Het was een emotionele dag maar ik blik er met hele mooie gevoelens op terug! Een gesprek met een andere sterrenmama kan zoveel deugd doen, ze begrijpen net wat andere ouders niet begrijpen, ze weten zonder veel woorden waarover je het hebt … De gesprekken met andere mama’s op de zon-dag en de verhalen over hun kindje zijn me bijgebleven. Ze hebben stuk voor stuk een plaatsje in mijn hart gekregen!

Het mooiste aan de dag vond ik de gesprekken tijdens en tussen de activiteiten door. We konden op een laagdrempelige manier met elkaar praten en ervaringen delen. Elkaars kindjes leren kennen, naar de foto’s kijken en de verhalen horen. De zon-dag heeft me enorm veel gebracht. Als ik met vriendinnen afspreek voel ik me sinds het verlies van mijn zoontje een soort buitenstaander. Op de zon-dag zit iedereen in “hetzelfde schuitje” en kan er onophoudelijk over onze kindjes gesproken worden. Ik heb er fijne contacten en veel inspiratie aan overgehouden.